SFC

آآآآآآآآ

این قبول نیست من یادم رفته بود

چهارشنبه سوریتون مبارک

ز کوی یار میآید نسیم باد نوروزی

از این باد آر مدد خواهی چراغ دل برافروزی

به صحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی

به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی

.

.

راستی برای عید چی کارا کردید؟ 

گوش کن ، فصل بهار آمده است

دلخوشی باز به بار آمده است

گوش کن ، فصل نگاه من و تو

با دلی شاد به کار آمده است

 پیشاپیش نوروز مبارک

ز کوی یار میآید نسیم باد نوروزی

از این باد آر مدد خواهی چراغ دل برافروزی

به صحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی

به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی

.

.

راستی برای عید چی کارا کردید؟ 

کاش برمیگشتم به اون شبی که ازت خواستم زود صبحش کنی 

شاید میتونستم قشنگ تر شروعش کنم : )

اگر بار گران بودیم رفتیم

ای نی محزون کجایی؟ سوختیم
تیره شد آیینه‌ای کافروختیم

،

آه از آن آتش که ما در خود زدیم
دود سرگردان بی سامان شدیم

،

راندگان دل نهاده با وطن
ماندگان غربت طاقت شکن

،

باغ این آیینه بی برگ و نواست
آن بهارانگیز گل گستر کجاست

،

سینه می‌جوشد ز درد بی زبان
ای نوای بی نوا، نی را بخوان!

،

نی حدیث حسرت و حرمان ماست
نی دوای در بی‌درمان ماست

،

نی خبر دارد از آن باران که ریخت
آشیان لک لکی از هم گیسخت

،

نی خبر دارد از آن گم کرده جفت
آهوی کوهی که جز  در خون نخفت

،

نی خبر دارد ز اشک پهلوان
دشنه در پهلوی سهراب جوان

،

نی خبر دارد از آن مردان مرد
خونشان گلگونه رخسار زرد

،

نی خبر درد ز درد اشتیاق
سینه های شرحه شرحه از فراق

،

بشنو از نی چون حکایت می‌کند
از جدایی ها شکایت می‌کند

--------------------------------------------------------------------------------

امیر هوشنگ ابتهاج

روحش شاد و یادش تا ابد در قلب ما ماندگار

ای نی محزون کجایی؟ سوختیم
تیره شد آیینه‌ای کافروختیم

،

آه از آن آتش که ما در خود زدیم
دود سرگردان بی سامان شدیم

،

راندگان دل نهاده با وطن
ماندگان غربت طاقت شکن

،

باغ این آیینه بی برگ و نواست
آن بهارانگیز گل گستر کجاست

،

سینه می‌جوشد ز درد بی زبان
ای نوای بی نوا، نی را بخوان!

،

نی حدیث حسرت و حرمان ماست
نی دوای در بی‌درمان ماست

،

نی خبر دارد از آن باران که ریخت
آشیان لک لکی از هم گیسخت

،

نی خبر دارد از آن گم کرده جفت
آهوی کوهی که جز  در خون نخفت

،

نی خبر دارد ز اشک پهلوان
دشنه در پهلوی سهراب جوان

،

نی خبر دارد از آن مردان مرد
خونشان گلگونه رخسار زرد

،

نی خبر درد ز درد اشتیاق
سینه های شرحه شرحه از فراق

،

بشنو از نی چون حکایت می‌کند
از جدایی ها شکایت می‌کند

--------------------------------------------------------------------------------

امیر هوشنگ ابتهاج

روحش شاد و یادش تا ابد در قلب ما ماندگار

ای نی محزون کجایی؟ سوختیم
تیره شد آیینه‌ای کافروختیم

،

آه از آن آتش که ما در خود زدیم
دود سرگردان بی سامان شدیم

،

راندگان دل نهاده با وطن
ماندگان غربت طاقت شکن

،

باغ این آیینه بی برگ و نواست
آن بهارانگیز گل گستر کجاست

،

سینه می‌جوشد ز درد بی زبان
ای نوای بی نوا، نی را بخوان!

،

نی حدیث حسرت و حرمان ماست
نی دوای در بی‌درمان ماست

،

نی خبر دارد از آن باران که ریخت
آشیان لک لکی از هم گیسخت

،

نی خبر دارد از آن گم کرده جفت
آهوی کوهی که جز  در خون نخفت

،

نی خبر دارد ز اشک پهلوان
دشنه در پهلوی سهراب جوان

،

نی خبر دارد از آن مردان مرد
خونشان گلگونه رخسار زرد

،

نی خبر درد ز درد اشتیاق
سینه های شرحه شرحه از فراق

،

بشنو از نی چون حکایت می‌کند
از جدایی ها شکایت می‌کند

--------------------------------------------------------------------------------

امیر هوشنگ ابتهاج

روحش شاد و یادش تا ابد در قلب ما ماندگار

ای نی محزون کجایی؟ سوختیم
تیره شد آیینه‌ای کافروختیم

،

آه از آن آتش که ما در خود زدیم
دود سرگردان بی سامان شدیم

،

راندگان دل نهاده با وطن
ماندگان غربت طاقت شکن

،

باغ این آیینه بی برگ و نواست
آن بهارانگیز گل گستر کجاست

،

سینه می‌جوشد ز درد بی زبان
ای نوای بی نوا، نی را بخوان!

،

نی حدیث حسرت و حرمان ماست
نی دوای در بی‌درمان ماست

،

نی خبر دارد از آن باران که ریخت
آشیان لک لکی از هم گیسخت

،

نی خبر دارد از آن گم کرده جفت
آهوی کوهی که جز  در خون نخفت

،

نی خبر دارد ز اشک پهلوان
دشنه در پهلوی سهراب جوان

،

نی خبر دارد از آن مردان مرد
خونشان گلگونه رخسار زرد

،

نی خبر درد ز درد اشتیاق
سینه های شرحه شرحه از فراق

،

بشنو از نی چون حکایت می‌کند
از جدایی ها شکایت می‌کند

--------------------------------------------------------------------------------

امیر هوشنگ ابتهاج

روحش شاد و یادش تا ابد در قلب ما ماندگار

ای نی محزون کجایی؟ سوختیم
تیره شد آیینه‌ای کافروختیم

،

آه از آن آتش که ما در خود زدیم
دود سرگردان بی سامان شدیم

،

راندگان دل نهاده با وطن
ماندگان غربت طاقت شکن

،

باغ این آیینه بی برگ و نواست
آن بهارانگیز گل گستر کجاست

،

سینه می‌جوشد ز درد بی زبان
ای نوای بی نوا، نی را بخوان!

،

نی حدیث حسرت و حرمان ماست
نی دوای در بی‌درمان ماست

،

نی خبر دارد از آن باران که ریخت
آشیان لک لکی از هم گیسخت

،

نی خبر دارد از آن گم کرده جفت
آهوی کوهی که جز  در خون نخفت

،

نی خبر دارد ز اشک پهلوان
دشنه در پهلوی سهراب جوان

،

نی خبر دارد از آن مردان مرد
خونشان گلگونه رخسار زرد

،

نی خبر درد ز درد اشتیاق
سینه های شرحه شرحه از فراق

،

بشنو از نی چون حکایت می‌کند
از جدایی ها شکایت می‌کند

--------------------------------------------------------------------------------

امیر هوشنگ ابتهاج

روحش شاد و یادش تا ابد در قلب ما ماندگار

ای نی محزون کجایی؟ سوختیم
تیره شد آیینه‌ای کافروختیم

،

آه از آن آتش که ما در خود زدیم
دود سرگردان بی سامان شدیم

،

راندگان دل نهاده با وطن
ماندگان غربت طاقت شکن

،

باغ این آیینه بی برگ و نواست
آن بهارانگیز گل گستر کجاست

،

سینه می‌جوشد ز درد بی زبان
ای نوای بی نوا، نی را بخوان!

،

نی حدیث حسرت و حرمان ماست
نی دوای در بی‌درمان ماست

،

نی خبر دارد از آن باران که ریخت
آشیان لک لکی از هم گیسخت

،

نی خبر دارد از آن گم کرده جفت
آهوی کوهی که جز  در خون نخفت

،

نی خبر دارد ز اشک پهلوان
دشنه در پهلوی سهراب جوان

،

نی خبر دارد از آن مردان مرد
خونشان گلگونه رخسار زرد

،

نی خبر درد ز درد اشتیاق
سینه های شرحه شرحه از فراق

،

بشنو از نی چون حکایت می‌کند
از جدایی ها شکایت می‌کند

--------------------------------------------------------------------------------

امیر هوشنگ ابتهاج

روحش شاد و یادش تا ابد در قلب ما ماندگار

طوطی از همواری آیینه می آید به حرف

پیش ارباب سخن زنهار لوح ساده باش

خنده رسوا می نماید پسته بی مغز را

چون نداری مایه، ازلاف سخن آزاده باش

یه آدم خوب برای خودتون نگه دارین 

طوطی از همواری آیینه می آید به حرف

پیش ارباب سخن زنهار لوح ساده باش

خنده رسوا می نماید پسته بی مغز را

چون نداری مایه، ازلاف سخن آزاده باش

طوطی از همواری آیینه می آید به حرف

پیش ارباب سخن زنهار لوح ساده باش

خنده رسوا می نماید پسته بی مغز را

چون نداری مایه، ازلاف سخن آزاده باش

طوطی از همواری آیینه می آید به حرف

پیش ارباب سخن زنهار لوح ساده باش

خنده رسوا می نماید پسته بی مغز را

چون نداری مایه، ازلاف سخن آزاده باش

طوطی از همواری آیینه می آید به حرف

پیش ارباب سخن زنهار لوح ساده باش

خنده رسوا می نماید پسته بی مغز را

چون نداری مایه، ازلاف سخن آزاده باش

طوطی از همواری آیینه می آید به حرف

پیش ارباب سخن زنهار لوح ساده باش

خنده رسوا می نماید پسته بی مغز را

چون نداری مایه، ازلاف سخن آزاده باش

نبری گمان که یعنی به خدا رسیـده باشی
تو ز خود نرفته بیرون به کجا رسیده باشی
-بیدل دهلوی

سلام به همه

اول یه تشکر ویژه کنم از دوستانی که در ساخت این کلیپ ما رو همراهی کردن:

@CaKe @FcPoker

@Pokers @Toofan @SaLiOne @MetalHeart@hoseinso  @Mohana @CowBoy @iMahDi @KianRy @Brucelee

امیدوارم از این کلیپ خوشتون بیاد 

https://pmup.ir/uploads/vumr_action_rosi.mp4

نظر یادتون نره

@Meli @Ali @SFC @Anita @ORTEGA @Farab @OmidGH @SirMehdi @Forget @iMahan @HaTeD  @Interista @MwM @Rasputin @Patrick @Olden @iErfaN@Sba @Awsl @Umbrella234 @Sami @llErrorsll @Refigh @RealSlimShady @Panda @Reyhane  @LearninG  @SajAli @OxygeN @mohhamadhadi @Liberty @MiladME

خوش باش ،که هرکه راز داند
داند که خوشی، خوشی کشاند...
شیرین چو شکر تو باش شاکر
شاکر هم دَم شکر ستاند...
(مولانای جان...)

امروز ترا دسترس فردا نیست
و اندیشه فردات به جز سودا نیست
ضایع مکن این دم ار دلت شیدا نیست
کاین باقی عمر را بها پیدا نیست

خیام

چون بزرگداشتش بود.