SFC

یلدای امسال متفاوته

متفاوت از هر جنبه. دیگه فکر نکنم نای جشن و پای کوبی داشته باشیم. 

تمام وجودمون رو خشم گرفته. یه چشم خون و چشم دیگه اشک ولی خب حداقلش اینکه می دونم همه با هم هستیم, یک دل, یک صدا و هم جهت. 

یلدای امسال دل یه ایران با همه. سرمای زمستون با گرمای دل هامون محو میشه

ولی خب به رسم دیرینه نمیشه از حافظ خوانی تو این روز گذشت. امیدوارم فال هممون به گرمی و شیرینی غزل های حافظ باشه, امیدوارم گرما و محبت تک تکتون تحمل دوران تاریکی رو برامون راحت تر کنه. امیدوارم.....

این فال رو به نیت از دل هممون باز کردم تا شاید مرهم دلمون باشه و یکم ازش لذت ببریم:

ای نسیم سحر آرامگَه یار کجاست؟

منزل آن مه عاشق‌کش عیار کجاست؟

شب تار است و ره وادی اِیمن در پیش

آتش طور کجا؟ موعد دیدار کجاست؟

هر که آمد به جهان نقش خرابی دارد

در خرابات بگویید که هشیار کجاست؟

آن کس است اهل بشارت که اشارت داند

نکته‌ها هست بسی محرم اسرار کجاست؟

هر سر موی مرا با تو هزاران کار است

ما کجاییم و ملامت‌گر بی‌کار کجاست؟

باز پرسید ز گیسوی شکن در شکنش

کاین دل غم‌زده، سرگشته گرفتار، کجاست؟

عقل دیوانه شد آن سلسله مشکین کو؟

دل ز ما گوشه گرفت ابروی دلدار کجاست؟

ساقی و مطرب و می جمله مهیاست ولی

عیش، بی یار مهیا نشود یار کجاست؟

حافظ از باد خزان، در چمن دهر مرنج

فکر معقول بفرما، گل بی خار کجاست؟