سریال Megamind Rules – کله کدو بی‌رقیبه!

[HaftJad]

داستان Megamind Rules بعد از اتفاقات انیمیشن سینمایی Megamind Vs. The Doom Syndicate جریان دارد. اثری که هشتاد دقیقه فاجعه انیمیشنی بود و شاید هم آنقدر بد باشد که امسال در تمشک طلایی حضور نداشته باشد. اما سریال از آن بدتر است! سریال‌های Dreamworks هیچوقت در مقامی نبوده‌اند که بتوان لقب “ماندگار” به آن‌ها داد. اگر شما خاطره‌ای از انیمیشن‌های “پاندای کونگ‌فو کار” و “چگونه اژدهای خود را تربیت کنیم؟”، احتمالاً به لطف دوبله‌هایشان است. وگرنه استودیوی Dreamworks در قالب سریال، هیچوقت موفق نبوده. اما با Megamind Rules نشان می‌دهد که واقعاً در این بخش به شدت بی‌دست و پا است!

چیزی که Megamind را از دیگر انیمیشن‌ها متمایز می‌کند، “موعظه‌گر” نبودنش است. در انیمیشن South Park و یا سیت کام Community، معمولاً یکی از شخصیت‌ها در آخر کار جلوی همه می‌ایستد و شروع به حرف زدن درباره پند اخلاقی ماجرای اخیر می‌کند. کاری که بعضی اوقات تاثیر گذار و بعضی اوقات هم صرفاً به منظور کمدی ماجرا بود. اما Megamind به جای آنکه مفهوم و پیامش را صریحاً در قالب کلمات بیان کند، به آن‌ها اشاراتی می‌کرد و در لفافه یک سری کلمات دیگر، بهشان می‌پرداخت. کاری که اصلاً در Megamind Rules تکرار نشده و ما شاهد یک سری پیام‌های شعاری و نخ نما هستیم که حال هر مخاطبی را بهم می‌زند.

ایده پردازی در Megamind Rules در مرحله پرتی قرار دارد. بنشینید یک گوشه و به خودتان بگویید: اگر من در اتاق نویسندگان این سریال بودم، ایده‌هایم چه بود؟ و مطمئن باشید هرچه تحویل دهید، حتی برگه‌ای سفید، بهتر از ایده‌های نویسندگان Megamind Rules است. قسمت اول سریال یک نگاه به شدت پیرمردی و خنده‌دار به فضای مجازی دارد. از طرفی، شخصیت کله کدو را به قدری احمق و پیرمرد نسبت به تکنولوژی‌های اخیر نشان می‌دهند که سرتان درد می‌گیرد و این سوال برایتان ایجاد می‌شود که کسی که خوره وسایل الکترونیک و علم است، چطور از یک تکنولوژی ساده سر در نمی‌آورد؟

قسمت دوم از آن اتفاقاتی در فرم هنری است که دید شما را نسبت به داستان گویی و شخصیت پردازی زیر سوال می‌برد. در واقع داستان به معنای واقعی کلمه سر و ته ندارد، قوس شخصیتی به طرز عجیبی احمقانه است و حتی پیام اخلاقی در آن وجود ندارد. در قسمت سوم نویسندگان سعی کردند کمی ریسک کنند (خسته نباشند!) و در یک فضای بسته، شخصیت‌ها را در برابر گله سوسک‌ها قرار دادند. سوسک‌هایی که طی اتفاقاتی نابغه شده و به لهجه فرانسوی حرف می‌زنند. ایده‌ای که می‌توانست جالب باشد اما به لطف انیمیشن افتضاح و شوخی‌های سردردآور به نابودی کشانده شد.

[AlacarD]

نایس