Mithridate(مهرداد ششم)

[83mehrdad83]

مهرداد ششم (به پارسی باستان: میتراداتا -(Miθradāta) «داده میترا (مهر)» و به یونانی: Μιθριδάτης میتراداتس)[۱] ملقب به اوپاتور و نامور به مهرداد بزرگ مقتدرترین شاه پُنتوس در شمال سرزمین آناتولی بود. او مدعی بود که از نوادگان کوروش بزرگ و از خانواده داریوش بزرگ است.

 

نقشه کشور در زمان پادشاهی 

 

سکه دوران پادشاهی مهرداد ششم

 

مهرداد یک شاهزاده ایرانی و دارای‌تبار یونانی بود. او مدعی بود که تبار ایرانی اش به کوروش بزرگ و داریوش بزرگ می‌رسد. همچنین او مدعی بود که تبار یونانی اش به آنتیپاتر که یکی از سرداران اسکندر بود و سلوکوس پادشاه پرآوازه سلوکی بازمی‌گردد. 

نام او به پارسی نو «مهرداد» است. این نام برگرفته از نام پارسی باستان یعنی «میتراداتا» است. هر دوی این نام‌ها به معنای "داده میترا (مهر)" است. میترا یا مهر ایزد باستانی ایرانی است. یونانیان و رومیان او «میتراداتس» نامیدند.

وی که از حدود سال ۱۲۰ تا ۶۳ پیش از میلاد[۴] سلطنت نمود، بزرگترین دشمن امپراتوری روم در طول یک قرن پیش از میلاد محسوب می‌شد. مهرداد بزرگ به تدریج برکاپادوکیه، پافلاگونیا، بیثونیا و تقریباً تمامی کرانه‌هایدریای سیاه تسلط یافت. مخالفت وی با شاهان بیثونیا و پیشروی نیروهای روم به مدیترانه شرقی، دولت روم را در مقابل وی قرار داد و موجب شد تا سه بار با رومیان بجنگد و این جنگها در تاریخ به نام «جنگهای مهردادی» معروف است.

مهرداد در نخستین جنگ که از ۸۹ تا ۸۴ پیش از میلاد طول کشید همهٔ نواحی سرزمین آسیای کوچک را فتح نموده و ساکنان رومی این نواحی را به قتل رساند و حتی یونان را به چنگ آورد تا اینکه سردار وی در یونان از دست سولا سردار رومی شکست خورد و مهرداد ناچار به صلح شد و غرامت زیادی پرداخت. در دومین جنگ (۸۳ تا ۸۱ پیش از میلاد) پس از یک رشته کشمکش‌های جزئی، مهرداد با شکست سپاهیان رومی پونتوس را مورد حمله قرار داد اما رومیان به پیروزی دست یافته و او را تا ارمنستان عقب راندند. در سومین جنگ (۷۴ تا ۶۴ پیش از میلاد) مهرداد بیثونیا را متصرف شد و پونتوس را از نو فتح کرد (۶۸ تا ۶۷ پیش از میلاد) اما از پومپه سردار رومی در سال ۶۶ پیش از میلاد شکست خورد و به کریمه گریخت. در اینجا بود که او طرح نقشه بزرگ و بلندپروازانه‌ای مبنی بر حمله به روم را، در سر می‌پروراند. 

 

در حدود سال ۳۰۲ قبل از میلاد، یک نجیبزاده ی ایرانی که پارسایانه مهرداد نامیده می شد، کشوری برای خود از کاپادوکیه[۱] و پونتوس[۲] تشکیل داد و سلسله ای از پادشاهان نیرومند متادب، و در دربارش دانشمندان، شاعران و فیلسوفان یونانی راه یافتند.

مهرداد ششم ملقب به اوپاتور  و معروف به بزرگ(متولد حدود ۱۳۲- فوت ۶۳ ق.م) از سال ۱۱۱ تا ۶۳ قبل از میلاد پادشاهی کرد. مهرداد ششم یا میتریدات (Mithridate) در داروسازی قدیم به پادزهر، تریاق، معجون معروف بود. میتراییسم را در واژه نامه های پزشکی چنین معنی کرده اند : کسب مصونیت نسبت به سم از راه خوردن آن به مقدار کم و افزایش آن به تدریج.
مولف تاریخ طب مصور اتول بتمان، مهرداد ششم را در کتاب خود به عنوان ایمن شناس نام برده است. ویل دورانت مهرداد ششم را چنین وصف کرده است: « مهرداد ششم در یازده سالگی وارث تخت و تاج پونتوس گشت. مادر و قیم هایش برای آنکه جانشین او شوند، در هلاک او کوشیدند. بدین جهت از کاخ گریخت و قیافه ی خود را عوض کرد و مدت هفت سال در بیشه ها به عنوان شکارچی به سر برد و پوست حیوانات پوشید. در حدود سال ۱۱۵ قبل از میلاد با کودتایی مادرش از سلطنت خلع شد و او بر سر کار آمد. چون در معرض توطئه هایی بود که از مختصات دربارهای شرق است، احتیاطا هر روز اندکی زهر می نوشید تا در برابر بیشتر انواع مواد سمی، که اطرافیانش به آنها دسترسی داشتند، مصونیت یابد. در طی تجاربش چندین پادزهر کشف کرد. از آنجا به پزشکی علاقه مند شد، و در این زمینه معلومات چنان با ارزشی گرد آورد که پومپیوس دستور داد آنها را به زبان لاتینی ترجمه کنند. زندگانی سخت گیرانه اش در جنگل، به جسم و اراده ی او نیرو داده بود. اندام او چنان درشت شده بود که زره خود را برای سرگرمی و تفریح زایران به معبد دلفی فرستاد. سوارکار و جنگجوی ماهری بود، چنان که می گویند می توانست در دو، بر آهو سبقت بگیرد، یک ارابه ی شانزده اسبی را براند و در یک روز ۲۰۰ کیلومتر راه را درنوردد. لاف می زد که هیچ کس قادر نیست بر سر خوان بیش از او غذا بخورد یا بیاشامد، و حرمسرای بزرگی در اختیار داشت. مورخان رومی می گویند که بیرحم و ناجوانمرد بود و مادر، برادر، سه پسر و سه دختر خود را کشت، ولی روم نظر خود وی را در این باره نقل نکرده است. آدمی نسبتا با فرهنگ بود، به بیست و دو زبان آشنایی داشت، و هرگز از مترجم استفاده نمی کرد. ادبیات یونانی را تحصیل کرده بود، موسیقی یونانی را دوست می داشت، معابد یونانی را پرمایه ساخت، و در دربارش دانشمندان، شاعران، و فیلسوفان یونانی راه داشتند. آثار هنری را جمع می کرد، و دستور داد سکه هایی زدند که از لحاظ کیفیت بسیار قابل توجهند. 

@Original @SuperMAN @Original @SuperMAN @Pouria0JM

[Original]

[83mehrdad83]

در 3 ساعت قبل، Pouria0JM گفته است:

ممنون برای ارسال مطالب اموزنده فقط خلاصشو بهم بگو

خلاصش اینکه مهرداد از همون اول پادشاه بوده و هست

[Many]

یاده شب امتحان تاریخ افتادم لعنتی

[Eblis]

 

[AbbasMZ]

در در ۱۳۹۹/۵/۱ در 14:48، 83mehrdad83 گفته است:

مهرداد ششم (به پارسی باستان: میتراداتا -(Miθradāta) «داده میترا (مهر)» و به یونانی: Μιθριδάτης میتراداتس)[۱] ملقب به اوپاتور و نامور به مهرداد بزرگ مقتدرترین شاه پُنتوس در شمال سرزمین آناتولی بود. او مدعی بود که از نوادگان کوروش بزرگ و از خانواده داریوش بزرگ است.

 

نقشه کشور در زمان پادشاهی 

 

سکه دوران پادشاهی مهرداد ششم

 

مهرداد یک شاهزاده ایرانی و دارای‌تبار یونانی بود. او مدعی بود که تبار ایرانی اش به کوروش بزرگ و داریوش بزرگ می‌رسد. همچنین او مدعی بود که تبار یونانی اش به آنتیپاتر که یکی از سرداران اسکندر بود و سلوکوس پادشاه پرآوازه سلوکی بازمی‌گردد. 

نام او به پارسی نو «مهرداد» است. این نام برگرفته از نام پارسی باستان یعنی «میتراداتا» است. هر دوی این نام‌ها به معنای "داده میترا (مهر)" است. میترا یا مهر ایزد باستانی ایرانی است. یونانیان و رومیان او «میتراداتس» نامیدند.

وی که از حدود سال ۱۲۰ تا ۶۳ پیش از میلاد[۴] سلطنت نمود، بزرگترین دشمن امپراتوری روم در طول یک قرن پیش از میلاد محسوب می‌شد. مهرداد بزرگ به تدریج برکاپادوکیه، پافلاگونیا، بیثونیا و تقریباً تمامی کرانه‌هایدریای سیاه تسلط یافت. مخالفت وی با شاهان بیثونیا و پیشروی نیروهای روم به مدیترانه شرقی، دولت روم را در مقابل وی قرار داد و موجب شد تا سه بار با رومیان بجنگد و این جنگها در تاریخ به نام «جنگهای مهردادی» معروف است.

مهرداد در نخستین جنگ که از ۸۹ تا ۸۴ پیش از میلاد طول کشید همهٔ نواحی سرزمین آسیای کوچک را فتح نموده و ساکنان رومی این نواحی را به قتل رساند و حتی یونان را به چنگ آورد تا اینکه سردار وی در یونان از دست سولا سردار رومی شکست خورد و مهرداد ناچار به صلح شد و غرامت زیادی پرداخت. در دومین جنگ (۸۳ تا ۸۱ پیش از میلاد) پس از یک رشته کشمکش‌های جزئی، مهرداد با شکست سپاهیان رومی پونتوس را مورد حمله قرار داد اما رومیان به پیروزی دست یافته و او را تا ارمنستان عقب راندند. در سومین جنگ (۷۴ تا ۶۴ پیش از میلاد) مهرداد بیثونیا را متصرف شد و پونتوس را از نو فتح کرد (۶۸ تا ۶۷ پیش از میلاد) اما از پومپه سردار رومی در سال ۶۶ پیش از میلاد شکست خورد و به کریمه گریخت. در اینجا بود که او طرح نقشه بزرگ و بلندپروازانه‌ای مبنی بر حمله به روم را، در سر می‌پروراند. 

 

در حدود سال ۳۰۲ قبل از میلاد، یک نجیبزاده ی ایرانی که پارسایانه مهرداد نامیده می شد، کشوری برای خود از کاپادوکیه[۱] و پونتوس[۲] تشکیل داد و سلسله ای از پادشاهان نیرومند متادب، و در دربارش دانشمندان، شاعران و فیلسوفان یونانی راه یافتند.

مهرداد ششم ملقب به اوپاتور  و معروف به بزرگ(متولد حدود ۱۳۲- فوت ۶۳ ق.م) از سال ۱۱۱ تا ۶۳ قبل از میلاد پادشاهی کرد. مهرداد ششم یا میتریدات (Mithridate) در داروسازی قدیم به پادزهر، تریاق، معجون معروف بود. میتراییسم را در واژه نامه های پزشکی چنین معنی کرده اند : کسب مصونیت نسبت به سم از راه خوردن آن به مقدار کم و افزایش آن به تدریج.
مولف تاریخ طب مصور اتول بتمان، مهرداد ششم را در کتاب خود به عنوان ایمن شناس نام برده است. ویل دورانت مهرداد ششم را چنین وصف کرده است: « مهرداد ششم در یازده سالگی وارث تخت و تاج پونتوس گشت. مادر و قیم هایش برای آنکه جانشین او شوند، در هلاک او کوشیدند. بدین جهت از کاخ گریخت و قیافه ی خود را عوض کرد و مدت هفت سال در بیشه ها به عنوان شکارچی به سر برد و پوست حیوانات پوشید. در حدود سال ۱۱۵ قبل از میلاد با کودتایی مادرش از سلطنت خلع شد و او بر سر کار آمد. چون در معرض توطئه هایی بود که از مختصات دربارهای شرق است، احتیاطا هر روز اندکی زهر می نوشید تا در برابر بیشتر انواع مواد سمی، که اطرافیانش به آنها دسترسی داشتند، مصونیت یابد. در طی تجاربش چندین پادزهر کشف کرد. از آنجا به پزشکی علاقه مند شد، و در این زمینه معلومات چنان با ارزشی گرد آورد که پومپیوس دستور داد آنها را به زبان لاتینی ترجمه کنند. زندگانی سخت گیرانه اش در جنگل، به جسم و اراده ی او نیرو داده بود. اندام او چنان درشت شده بود که زره خود را برای سرگرمی و تفریح زایران به معبد دلفی فرستاد. سوارکار و جنگجوی ماهری بود، چنان که می گویند می توانست در دو، بر آهو سبقت بگیرد، یک ارابه ی شانزده اسبی را براند و در یک روز ۲۰۰ کیلومتر راه را درنوردد. لاف می زد که هیچ کس قادر نیست بر سر خوان بیش از او غذا بخورد یا بیاشامد، و حرمسرای بزرگی در اختیار داشت. مورخان رومی می گویند که بیرحم و ناجوانمرد بود و مادر، برادر، سه پسر و سه دختر خود را کشت، ولی روم نظر خود وی را در این باره نقل نکرده است. آدمی نسبتا با فرهنگ بود، به بیست و دو زبان آشنایی داشت، و هرگز از مترجم استفاده نمی کرد. ادبیات یونانی را تحصیل کرده بود، موسیقی یونانی را دوست می داشت، معابد یونانی را پرمایه ساخت، و در دربارش دانشمندان، شاعران، و فیلسوفان یونانی راه داشتند. آثار هنری را جمع می کرد، و دستور داد سکه هایی زدند که از لحاظ کیفیت بسیار قابل توجهند. 

@Original @SuperMAN @Original @SuperMAN @Pouria0JM

خودت میدونی ما خیلی گشادیم پس از همون اول خلاصه بگو 

[Elite]

[on1on]

خوبه