Monos

[LarGeN]

 

Monos

تکاوران

نویسنده: آلخاندرو  لاندس، آلکسیس دوس سانتوس | کارگردان: آلخاندرو لاندِس

بازیگران: جولیان نیکولسون، مویزس آریاس

میانگین نمرات فیلم در متاکریتیک: ۷۸ از ۱۰۰ | درصد رضایت منتقدهای جهانی در راتن تومیتوز: ۹۲

در بین معرفی بهترین فیلم‌ های 2019 بر می‌خوریم به اثری که بیش از هرچیز، ما را در یک فضای اگزوتیک تنها می‌گذارد که نه جغرافیای آن را می‌دانیم و نه بازه زمانی‌اش را. تکلیفمان با آن روشن نیست. زیبایی شناسی قاب‌هایش موجب می‌شود به‌سادگی از آن نگذریم اما عدم مقدمه چینی و پرداخت وضعیتی که کاراکتر‌هایش در آن به سر می‌برند، ارتباط اصلی ما را با اثر قطع می‌کند. این فیلم مثال بسیار خوبیست برای آنکه بگوییم، بیش از آنکه محتویات فیلم بخواهند ما را پیش ببرند، فرم اثر باید در ابتدا ما را وارد جهان فیلم کند. وقتی هفت نوجوان در مکانی نامعلوم و در تاریخی نامشخص جلوی ما گذاشته می‌شود و هیچ کدامشان هم برایمان ویژه نمی‌شوند، نمی‌توانیم خودمان را تنها با محتویاتی همچون ریشه یابی نظام تربیتی یک گروه خشن یا به تعبیر امروزی، تروریستی مشغول کنیم. در تمام مدت فیلم، این ابهام و این فاصله گذاری میان ما و کاراکتر‌ها، رهایمان نمی‌کند. این در حالیست که کاملا مشخص است فیلمساز برای جهان ذهنی خود تمهیداتی را در نظر گرفته و ما ارتباطشان را می‌بینیم. اما به خاطر کج نهادن همان خشت اول، همراهی صورت نمی‌گیرد. یا حداقل همراهی ما با فیلم بیشتر به لحاظ بصریست تا فیلمنامه.