جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'کنسولهای'.
1 نتیجه پیدا شد
-
یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین کمپانیهای صنعت گیم، بدون هیچ شک و تردیدی کمپانی سونی است. آنها باپلیاستیشن تحولات عظیمی را در دنیای بازیها به وجود آوردند. با زومجی همراه باشید تا نگاهی به تاریخ سری کنسولهای پلیاستیشن بندازیم. زمانی که هنوز پلیاستیشنی وجود نداشت روزی روزگاری در سال ۱۹۹۸ یک کمپانی به شکل سفت و سختی در بالاترین جایگاه بازار بازیهای ویدیویی قرار داشت:نینتندو. کنسول 8bit Nintendo Entertainment System که آن را به کنسول NES میشناسیم، با وجود کمپانیهایی مانند آتاری و سگا، سالها در صنعت گیم حکمفرمایی کرد و هیچ چیز باعث واژگونی و افت محبوبیت آن نمیشد. در آن زمان یک رقیب جدی مانند سونی و مایکروسافت وجود نداشت تا جلوی موفقیتهای نینتندو را بگیرد، در حقیقت جالب است بدانید قبلا اینکه دو کمپانی ژاپنی و آمریکایی همانند امروز به قطبهای اصلی این صنعت تبدیل شوند، سونی در آن زمان شریک نینتندو بود! در آن زمان که رفته رفته کارتریجهای کم حجم جای خود را با CD-ROMها عوض میکردند، سونی در رقابت با فیلیپس، دیسکهایی به نام CD-ROM/XA تولید کرد که قادر بود فایلهای صوتی و تصویری را به صورت فشرده پشتیبانی کند و به راحتی توسط سختفزارهای مختلف مانند کنسول و غیره خوانده شود. در آن هنگام کامیپوترها از این فرمت پشتیبانی میکردند و در نتیجه دور از ذهن نبود که این دیسکها پا به سیستمهای بازی و کنسولها بگذارند. سونی در تلاش بود تا این فرمتهای خود را برای کنسول Super NES آماده کند. در نتیجه سونی نام این دیسکها را برای این کنسول Super Disc گذاشت. قبل از اینکه پلیاستیشن ظهور کند، سونی با نینتندو همکاری میکرد اما مسئله جالب این بود که با وجود همکاری این دو کمپانی، سونی و نینتندو هرگز به یکدیگر اعتماد نداشتند، حتی یک ذره! برنامههای سونی به این صورت بود که دیسک جدید آن که قادر است از پس انواع و اقسام فرمتها بربیاید، به صورت یک تکنولوژی انحصاری فقط در اختیار خود سونی باشد. نینتندو نیز اصلا با چنین کاری موافق نبود. همه چیز به سال ۱۹۹۱ در نمایشگاه CES در شیکاگو منتهی شد. تا این زمان سونی و نینتندو با هم همکاری داشتند و در عین حال هرگز به یکدیگر نیز اعتماد نداشتند. اما در این مراسم کمپانی سونی کنسول جدیدی به نام Play Station (بله، بین «پلی» و «استیشن» یک فاصله وجود داشت) معرفی کرد. این کنسول قادر بود فرمتهای Super Disc را بخواند و همچنین از کارتریجهای نینتندو پشتیبانی کند. پخش موزیک و فیلم نیز از دیگر قابلیتهای جالب این کنسول بود. این کنسول در آن زمان به قدری بزرگ بود که آن را کرگدن یا موجود عظیمالجثه نامیدند. سونی نیز برای پشتیبانی هر چه بهتره این کنسول با استودیوهای موسیقی و فیلم سازی همکاری همه جانبه داشت. همچنین برای موفق شدن این کنسول تمام کارتریجهای نینتندو پشتیبانی کرد. اما ماجرا زمانی جالب شد که درست روز بعد از معرفی کنسول Play Station، نینتندو اعلام کرد که همکاری آنها با سونی قطع شده است و با فیلیپس روی درایورهای CD-ROM برای کنسول Super NES در حال همکاری است. در آن زمان بود که سونی شبیه به افراد گول خورده به نظر میرسید، چرا که کنسول آنها نیز در کنار نام نینتندو قرار داشت، اما نینتدنو درست یک روز بعد از معرفی، همکاری خود را با فیلیپس اعلام کرده بود. نوریو اوهگا که ریاست کمپانی سونی را در اختیار داشت به شدت عصبانی شده بود. اما با تمام این وجود، سونی و نینتندو همانند دو تاجر خوب همکاری خود را ادامه دادند. سونی همچنان در کنسول خود از کارتریجهای Super NES پشتیبانی میکرد و نینتندو نیز از چیپهای صدای ساخته شده توسط سونی در کنسول خود بهره برد. اما این همه ماجرا نبود، چرا که نوریو اوهگا خشم خود را کنترل کرده بود و از شخصی به نام کن کوتاراگیدرخواست کرد تا روی چیزی کاملا جدید و مخفیانه کار کند. چیزی که حالا ما آن را به نام PlayStation میشناسیم و از آن زمان بود که ما کوتاراگی را پدر پلیاستیشن نامیدیم. او که روزی تنها بر روی چیپ صوتی کنسول نینتندو کار میکرد، به درخواست رییس سونی، پروژه ساخت پلیاستیشن را در دستور کار خود قرار داد. تولد پلیاستیشن، شروع تحولات اساسی در صنعت گیم بعد از اتفاقات ماجراهای Play Station و Super NES، چندین اتفاق جالب در صنعت تکنولوژی رخ داد. سونی روی Sony Music تمرکز داشت و اتفاق جالبتر این بود که آنها با رقیب خود یعنی فیلیپس همکاری جدیدی را آغاز کردند که نتیجه این همکاری، خلق فرمت DVD بود. در این مدت نیز سونی با سگا همکاریهای مختلفی داشت که البته تمام توافقهای بین این دو کنسل شد و دوباره با نینتندو شروع به همکاری کرد. در طول این سالها نیز جالب است بدانید که سونی هرگز نتوانست بیشتر از ۲۰۰ کنسول Play Station تولید کند. همچنین کمپانی سونی در دو قطب مختلف دنیا تشکیلات کمپانی خود را گسترش داد و سرگرمیهای کامپیوتری سونی در ژاپن و سرگرمیهای کامپیوتری سونی در آمریکا تاسیس شد. کنسولی که همه چیز را تغییر داد عصر جدیدی در صنعت گیم در حال شکلگیری بود و چیزی به نام کنسولهای نسل پنجم آماده تحول صنعت بودند. پاناسونیک با کنسول 3DO، آتاری با کنسول Atari Jaguar، سگا با کنسول Sega Saturn و نینتندو با کنسول Nintendo 64 پا به میادین گذاشته بودند. شرقیها تماما بر صنعت گیم حکومت میکردند و روز به روز پیشرفتهتر میشدند. اما بزرگترین تحول در نسل پنجم کنسول بازیهای ویدیویی را سونی رقم زد. آنها به طور جدی و متکی بر خود و نه هیچ کمپانی دیگری، کنسولی قوی که رویای بازیهای سه بعدی را به حقیقت تبدیل کند خلق کردند. نسل پنجم کنسولهای خانگی با ظهور کنسول افسانهای پلیاستیشن همراه شد. پلیاستیشن نیز شرایط بسیار ویژهای در بین بازیسازان داشت. با قدرت سختافزاری بالا و کیفیت ساخت متفاوت نسبت به سایر کنسولها، کمپانیهای مختلفی از جمله الکترونیک آرتز و نامکو، همکاری بسیار جدی و مهمی با سونی آغاز کردند. جالب است بدانید که قبل به وقوع پیوستن این اتفاق، سونی بعد از نینتندو سعی داشت تا با سگا همکاری کند و یک کنسول Sega PlayStation عرضه کند. سونی قصد داشت تا با وارد کردن تکنولوژی به کنسولهای سگا و خلق Sega CD، در برابر نینتندو قرار بگیرد. اما هایاوو ناکایاما رییس سگا، با این ایده مخالفت کرد و آن را متوقف کرد. بعد از این قطع همکاری، سگا روی Sega Saturn تمرکز کرد و سونی کنسول انحصاری خود را تولید کرد. در پی این ماجرا دیری نگذشت که سگا به زانو درآمد. Sega Saturn و PlayStation رقابت واقعی نسل پنجم بین Sega Saturn و PlayStation در سال ۱۹۹۴ شکل گرفت. پلیاسیشن در ابتدای عرضه خود ابتدا تنها برای ژاپن عرضه شد و سپس بعد از یک سال به دیگر نقاط جهان پا گذاشت. پلیاستیشن قیمتی ۳۰۰ دلاری داشت و ۱۰۰ دلار کمتر از کنسول رقیب خود برای خریداران خرج برمیداشت. هنگامی هم که کارتریج رفته رفته منسوخ میشد، نینتندو یک کنسول با پشتیبانی کارتریجهای منسوخ شده به نام Nintendo 64 را عرضه کرد. اما در بین این ۵ کنسول، سونی به موفقیت عجیبی دست یافته بود و پلیاستیشن توانست بالاترین بخش درآمد و محبوبیتهای سونی به شمار برود. این کنسول فوقالعاده توانست تا سال ۲۰۰۵ به فروش جهانی ۱۰۲ میلیون واحد در طی نه و نیم سال دست پیدا کند. حتی کنسول بسیار محبوب Nintendo 64 نیز فروشی ۳۳ میلیون واحدی داشت. نکته جالب در آن سال این بود که رییس کل سابق مایکروسافت یعنی بیل گیتس کنسول پلیاستیشن و محبوبیت آن را بسیار تحسین کرد و عاشق آن شده بود. البته این تنها قدرت کنسول و بازیهای بسیار خوب پلیاستیشن نبودند که باعث موفقیت آن شدند، بلکه کنترلر این کنسول نیز بسیار عالی عمل کرد. سونی در سال ۱۹۹۷ کنترلر این کنسول را به دو استیک استاندارد مجهز کرد که تغییری بنیادی در کنترلرهای بازی شکل گرفت. البته کنترلرهای ابتدایی پلیاستیشن فاقد استیک بودند، اما سونی به خوبی میدانست که چگونه توسط دو استیک میتواند به کلی مسیر تمامی کنترلرها را تغییر دهد. کنترلر سونی که ابتدا قرار بود به شکل تخت و مسطح باشد و از دیگر کنترلرهای موجود پیروی کند، اما تِییو گوتو، خالق شناخته شده کنترلرهای سونی بر این باور بود که کنترلر با طراحی چند بعدی برای کنسولی که بازیهای سه بعدی ارایه میدهد بسیار بهتر و جذابتر است. در آن زمان بسیاری از مدیران سونی با طرحهای اولیه گوتو مخالفت کردند. اما شخص گوتو همراه با ایده نابش توسط نوریو اوهگا مدیر کل سونی به طور کامل پشتیبانی شد و طرح خود را به سرانجام رساند. نوریو اوگا به این دلیل عاشق طرح گوتو شده بود که این کنترلر او را یاد کنترل هواپیما میانداخت. کنترلری که الهام بخش بسیاری از کنترلرهای بعد از خود بود اما جالبترین حرکت گوتو انتخاب شکلهای هندسی روی دکمهها بود که از گذشته تا امروز، در کنار لوگو و نام PlayStation، این چهار شکل هندسی به مهمترین آیکونهای برند پلیاستیشن تبدیل شدهاند. او به طور جدی از قرار دادن حروف انگلیسی که تبدیل به یک سنت روی کنترلرها شده بود مخالفت کرد و تنها با چهار شکل هندسی توانست این کترلر را از تمامی جهات با بازیکنان خو دهد. مثلت نشانه نظر و عقیده بازیکنان است. به علت این که مثلث دارای جهت و سمت و سو است به همین دلیل گوتو آن را انتخاب کرد و رنگ آن را سبز گذاشت. مربع به معنی یک کاغذ است و به مفهوم انتخابهای مختلف بازیکنان روی کنسول پلیاستیشن است که رنگ رنگ صورتی برای آن انتخاب شده. دایره و علامت ایکس یا ضربدر نیز به معنی «بله و خیر یا درست یا غلط» در تصمیمگیری است و با رنگهای قرمز و آبی شناخته میشوند. اولین بازی منتشر شده به دست سونی همچنین اولین بازی ساخته شده به دست خود استودیو سونی Motor Toon Grand Prix نام داشت و توسط استودیو تیم کوچکی به نام Poly طراحی و تولید شد. حال این تیم امروزه به استودیویی به نام Polyphony Digital تبدیل شده است و سری بازیهای بسیار محبوب Gran Turismo را خلق کردند. استودیو بند سونی که در ابتدا استودیو بلنک (Blank) نام داشت نیز در سال ۱۹۹۳ پس از استودیو پولیفونی تاسیس شد. در آن سال نیز پر فروشترین بازی این کنسول چیزی نبود جز ریسینگ شبیهساز Gran Turismo که ۱۰/۵۸ میلیون نسخه از آن به فروش رفت. البته این بازی برای کنسول پلیاستیشن 2 نیز قابل بازی بود. تا سال ۱۹۹۶ سونی با همکاری بسیاری از بازیسازان، تعداد بسیار زیادی بازی از سوی کمپانیهای خارجی برای کنسول پلیاستیشن عرضه کرد و تنوع بالای بازیها و گرافیک عجیب و غریبی که در آن زمان ارایه میداد محبوبیت پلیاستیشن را روز به روز افزایش داد. مرد چند ضلعی البته اتفاقات جالب دیگری نیز در طول عمر پلیاستیشن 1 رخ داد. به طور مثال سونی برای کنسول خود یک چهره شاخص به نام مرد چند ضلعی «Polygon Man» خلق کرده بود که سعی داشت توسط گرافیک سه بعدی بسیار بالا مرد چند ضلعی، توان سختافزار پلیاستیشن را به رخ بکشد. سونی قصد داشت با این چهره شاخص کنسول خود را در غرب به فروش برساند، اما رییس بخش پلیاستیشن یعنی کن کوتاراگی با دیدن ناگهانی این طرح در E3 سال ۱۹۹۵ بسیار عصبانی شده بود. بنابراین، قبل از این که حتی پای پلیاستیشن به آمریکا باز شود، مرد چند ضلعی از صحنه روزگار محو شد. البته این شخصیت بعدها در بازیی به نام Playstation Battle Royale به عنوان یک باس در بازی قرار گرفت. در سال ۲۰۰۰ بود که سونی تصمیم گرفت کنسولی جمع و جورتر از کنسول پلیاستیشن 1 که به نام PSOne شناخته میشد را عرضه کند. جالب است بدانید که همین کنسول با طراحی جدید نیز توانست بالاترین رتبه فروش در آخر سال را کسب کند و آغازگر ورود کنسول نسل جدید پلیاستیشن باشد. کنسولی افسانهای که به عنوان محبوبترین محصول گیمینگ تاریخ صنعت شناخته میشود. کنسولی به نام پلیاستیشن 2. تا این جا با گذشته سونی قبل از ورود پلیاستیشن و سپس شرح چگونگی ظهور پلیاستشن آشنا شدیم. در قسمت دوم این مقاله نیز به ادامه تاریخ پلیاستیشن خواهیم پرداخت.