مدتی هست که صیاد ها بدون هیچ رحمی با قلاب های فولادیه خود به کام ماهی های زیبای شهر ما افتادند!
ولی به چه قیمتی؟ به قیمت مقداری اندکی کاغذ پاره (پول)؟ بد نیست در میان این صید ها فکری هم به نسل آینده خود داشته باشیم!
آیا فرزندان ما سهمی از ماهی ها به ارث میبرند؟ آیا نِمو (ماهی کوچکِ گم شده) به آغوش خانواده اش دوباره برمیگردد؟ از صید های ناموفق چه خبر؟ آیا ماهی های رها شده با دهانی پر از خون به زندپی خود میتوانند ادامه دهند؟
ایا دستی پشت پرده هست؟ آیا رستوران دار ها دست اندر کارهای این قضیه هستند یا شهردار حواسش پرته؟
افسوس که دنیای مادی امروز صدای آینده را نمیشود. تصویری از صیادانِ در حال صید در ساعتِ 5 بامداد!
نوشته شده توسطِ: VerTiGo
"زندگی"