یه جمله منتسب به جمال ثریا هست که میگه:
«اگر از من بپرسند قوی‌ترین آدم‌های دنیا چه‌کسانی هستند؟ جواب می‌دهم زنانی که تنهایی را یاد گرفته‌اند»
این حرف به دلم میشینه، یه‌جورایی‌ام قبولش دارم، ولی احساس می‌کنم یه غم بزرگ داره پشت این صفت پنهان میشه؛ «درد و رنج قوی‌ترین انسان شدن»
.thumb.gif.c59782e82817fe254b76b27377f50468.gif)
