Meliva

میو

یک روز می آیی که من دیگر دچارت نیستم!
از صبر ویرانم ولی چشم انتظارت نیستم...

فدای سرت؛نباشه غمت...
نری و یادت رفته باشه تنت
نشینه خاکستر کنار لبت
فدای سرت عزیزم نباشه غمت:)

تورو دیدم انگار دلم لرزیدو...

My soul, this is my last love letter to you: 

Just Run

دشتمان گرگ اگرداشت نمی نالیدیم!
نیمی از گله ی مارا سگ چوپان خورده

از ته قلبم مینویسم...
دردی که میکشم و نمیخوام از دست بدم!
چون آخرین بند متصل من به توعه!:)

از خودی زخم نمیخوردم اگر بی تردید
از سگم بیشتر از گرگ نمیترسیدم:)

با تو 
همین که غافلم از خویشتن بس است:) 

ایندفعه بحث دلتنگی نیست
غر زدن هم نیست(هرچند از همشون خبر داری)
بحث نبودنت،نداشتنت،حس نکردنت و...
هیچکدوم از اینا نیست!
قبل اینکه بگم چرا دارم مینویسم میخوام از خودم تشکر کنم که شبای سختی رو گذروندم و صبح روز بعدش قوی تر بودم!
و حالا از تو تشکر میکنم که باعث شدی این حس رو تجربه کنم...
یادمه شبی که رفتی بهم گفتی یروز خودت میفهمی که چی بهتره!
الان دارم میفهمم،هرچند ما اونور داستانو هیچوقت تجربه نکردیم که بسنجیم ، ولی اینورشو خیلی دوست دارم....
ازت ممنونم ک تمام شبای دلتنگیم اجازه نداشتم باهات حرف بزنم اینجوری یاد گرفتم هیچکس حتی کسی ک وسط داستانه قرار نیست حال منو درک کنه و دیگه راجع بهش حرف نزدم با کسی...
ممنون ک با تمام وجود باورت کردم و بهم نشون دادی هیچکس اون چیزی نیست که میگه پس نباید کسیو باور کنم‌!
و بیشتر از همه ممنونم ک بهم ادمای اطرافمون نشون دادی...
الان بیشتر از همیشه برام ارزشمندی و قابل احترامی چون یه ملیوای جدید و قوی ساختی ولی بدون حسای گذشتش...?


برای MiPaz

سر بزن به قلبت؛ایندفعه بسه منطق!:')

خودمونیم ها
نبودنت و نداشتنت؛ قشنگ تر از اومدن هر آدم دیگه ای توی زندگیم بود...
انگار که وسط یه عالمه غریبه آشنا ترین آدم زندگیمو دیدم و اندازه تمام مدتی که به هیچکس حسی نداشتم به اون عشق ورزیدم...
و رفتنت باعث شد یه تیکه از وجودمو گم کنم و یه آدم دیگه ساخته بشه...
تو همون پسر احمق یه دنده ی خودخواهی هستی که من از صمیم قلب نبودشو حس کردم ؛ تو همونی که هیچکس بودن باهاتو بهم توصیه نکرد؛اما قلبم به شدت اصرار داره که تو هنوز اینجایی و حست میکنه!:)
راستی توهم حس میکنی این شب ها طولانی تر شده ؟
??Mi Paz??