FPS

یارب دل من خانه و مأوای که باشد

طوفانزده ی عشق به دریای که باشد

آب و گل این طینت من چیست واکنون

هر لحظه دل من به تمنای که باشد

هرگز لب من مزه ی وصلت نچشیده

پس در هوس ساغر مینای که باشد

من در شب یلدا به کمند رخ ماهی

افتادم واین طره ی لیلای که باشد

بلبل به چمن زار همی گفت یا رب

این دیده ی من محوتماشا ی که باشد

این گل که مکانش جبروت وملکوت است

با عمر کمش او چمن آرای که باشد

درکیش من آزادی و رندی است ولیکن

با این همه امید به فردا …

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

آسمان بوی ندامت میدهد

شهر ما بوی قیامت میدهد

بر دل این مردمان سنگ دل

گوئیا شیطان بشارت میدهد

دین خود را مفت و ارزان یک به یک

از پس تهمت به تهمت میدهند

حافظان حق شدند در محکمه

بر دروغ خود شهادت میدهند

گوئیا این مردمان بشکسته اند

آن سبویی را که غیرت میدهد

بسته اند سوی خدا شمشیر ها

خود ز بهر جنگ عادت میدهند

این جماعت برده اند از یاد خود

آن خدایی را که شهرت میدهد

گر کشد آهی ز دل هر بیگناه

یک شبه خلوار نعمت میدهد

بی خرد از بهر چه تهمت زنی

تهمتت بوی حسادت میدهد

گر چکد اشکی به روی گونه اش

رب او بر زیر خاکت مینهد

یاد عیسی پیمبر یاد باد

آنکه دستور محبت میدهد .