Minerva

‏قدر زر، زرگر شناسد، قدر گوهر گوهری.

ای به دل آشنا
تا که هستم بیا
وایِ من اگر نیایی
وایِ من اگر نیایی

رفتی و ندیدی که بی تو شکسته بال و خسته ام
رفتی و ندیدی که بی تو چگونه پر شکسته ام
رفتی و نهادی چه آسان دل مرا به زیر پا
رفتی و خیالت زمانی نمی کند مرا رها

ای که رفته با خود، دلی شکسته بُردی
این چنین به طوفان، تن مرا سپُردی
ای که مُهر باطل زدی به دفتر من
بعد تو نیامد چه ها که بر سر من

برگرد منو دریاب که آشوبم
این مشکلا تقصیر من بودن
برگرد منو دریاب منِ ساده
اونی که از چشم تو افتاده

من و دریاب - اشوان

من اینجا بس دلم تنگ است  

 وهر سازی که می بینم بد آهنگ است 

بیا ره توشه برداریم  

قدم در راه بی برگشت بگذاریم  

ببینیم آسمان هرکجا آیا همین رنگ است  

من اینجا از نوازش نیز چون آزار ترسانم 

 ز سیلی زن، ز سیلی خور 

 وزین تصویر بر دیوار ترسانم .... 

بیا ای خسته خاطر دوست ! ای مانند من دلکنده و غمگین!  

من اینجا بس دلم تنگ است  

بیا ره توشه برداریم 

 قدم در راه بی فرجام بگذاریم.....  

ترجیح میدم حقیقتی آزارم بده، تا اینکه دروغی آرومم کُنه. 

هيچكس رو بيشتر از لياقتش دوست نداشته باش !

بعضی وقتها به جای جرو بحث، فقط به طرف نگاه می کنم و تعجب می کنم که این حجم وسیع بی عقلی و نفهمی چطور توی کله ای به این کوچیکی جا شده...

آلپاچینو

شما یکبار شک مارو به واقعیت تبدیل نکنید ما قول میدیم دیگه آدم شکاکی نباشیم.