Partisan

گر دنیای امروزی بود موجودیت

کل انسان های خواب کند از او شکایت

چو دنیا با آدم ها بود ناکردار بسیار

قاضی میکند حکمش را چوبه دار

فرمود ای انسان های مثل کردار

گر ز خواب غفلت میشدید بیدار 

ز دستان خود میساختید دنیایی پر از زیبایی

دنیایی بی جنگ و جنگندگی

دنیایی پر از صلح و دوستی 

دنیایی پر شور و فرخنده

دنیایی متحد دسته به دسته 

چنان تهمت نمیخوردم از انسان ها 

انسان های مثل عاقل و کردار ناکردار ها

من بروم باقی نمی ماند کسی

جیره خوران آخر به موفقیت شان میرسد در این بی کسی 

سر انجام دنیا رفت چوبه دار

گردنش بستند طناب چوبه دار 

خالی کردند زیر پایش را

قطع کردند آخرین نفسش را 

جان داد و پر پر کردند بدنش را

زمین دگر آهی واسش نماند 

نه انسانی ماند و دنیایی ماند

زمین ماند و خودش

و دیگر موجودات خودش 

نویسنده : مازیار