جستجو در تالارهای گفتگو

ابررایانه‌هایی را که در دههٔ ۱۹۶۰ ساخته و ارائه شدند سیمور کری از بنگاه کنترل اطلاعات (CDC) طراحی کرده بود و تا دههٔ ۱۹۹۰ هم بازار در دست این ابررایانه‌ها بود. زمانی که سیمور کری جدا شد و رفت تا شرکت خودش به نام تحقیقات سیمور را راه‌اندازی و اداره کند با طرح‌های جدیدش بازار ابررایانه‌ها را در دست گرفت و تا پنج سال (۱۹۸۵–۱۹۹۰) یکه‌تاز بازار ابر محاسبه بود. خود کری هرگز واژهٔ ابررایانه را استفاده نکرد و کمتر کسی به خاطر دارد که او تنها کلمهٔ رایانه را استفاده می‌کرد. در سال ۱۹۸۰ هم‌زمان با ظهور بازار رایانه‌های کوچک که یک دهه قبل به وجود آمده بودند تعداد زیادی رقبای کوچک وارد بازار شدند. اما بسیاری از این‌ها در دههٔ ۱۹۹۰ با بروز مبارزات بازار ابررایانه حذف شدند. امروزه ابررایانه‌ها طراحی‌های سفارشی کم‌نظیری هستند که شرکت‌های صنعتی مثل آی‌بی‌ام و اچ‌پی تولید می‌کنند. همان شرکت‌هایی که بسیاری از شرکت‌های دههٔ ۱۹۹۰ را خریدند تا از تجربه‌شان استفاده کنند. البته بنگاه کری هنوز به صورت حرفه‌ای به ساخت ابررایانه ادامه می‌دهد. اصطلاح ابررایانه چندان پایدار و ثابت نیست. ممکن است ابررایانه امروز فردا تبدیل به یک رایانه معمولی شود. اولین دستگاه‌های CDC پردازنده‌های نرده‌ای (اسکالر) خیلی سریع بودند؛ ده برابر سریع‌تر از سریع‌ترین ماشین‌های سایر شرکت‌ها. در دههٔ ۱۹۷۰ اکثر ابررایانه‌ها به انجام محاسبات برداری پرداختند و بسیاری رقبا و تولیدکنندگان جدید پردازنده‌های خودشان را با قیمت پایین با همان روش کار به بازار ارائه کردند تا در بازار حاضر شوند. در ابتدا و میانهٔ دههٔ ۱۹۸۰ ماشین‌هایی با پردازنده‌های اندک برداری که به صورت موازی کار می‌کردند تبدیل به استاندارد شدند. هر ماشینی معمولاً چهارده تا شانزده پردازندهٔ برداری داشت. در اواخر دهٔ ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ دوباره توجه‌ها از پردازنده‌های برداری به سیستم‌های پردازندهٔ موازی معمول معطوف شد که هزاران ریزپردازنده معمولی داشتند و برخی از آن‌ها نمونه‌های آماده و برخی هم سفارش‌های مشتریان بودند (در اصطلاح کاری، این را حملهٔ میکروهای کشنده می‌نامند). امروزه طرح‌های موازی بر اساس ریزپردازنده‌های آمادهٔ نوع سرور ساخته می‌شوند از جمله Power PC, Itanium, x۸۶–۶۴ و مدرن‌ترین ابررایانه‌ها بسته (کلاستر)های رایانه‌ای با تنظیمات دقیق هستند که پردازنده‌های کم حجم و رابط‌های داخلی سفارشی و بسته به مورد دارند.

آمریکایی‌ها اکنون قوی‌ترین ابررایانه‌ی جهان را دراختیار دارند و به حفظ موقعیت کنونی درصدر کشورهای جهان نیز فکر می‌کنند. در همین مسیر، شرکت‌های Cray Computing و AMD ماشینی با ابعاد عظیم به‌نام Frontier می‌سازند که لقب قوی‌ترین ابررایانه‌ی جهان را یدک خواهد کشید. تولید ابررایانه‌ی جدید با همکاری آزمایشگاه ملی اوک ریج انجام می‌شود. رونمایی از سیستم جدید برای سال ۲۰۲۱ برنامه‌ریزی شده است. کری در همان سال به‌همراه اینتل ابررایانه‌ی Aurora را معرفی خواهد کرد که برای آزمایشگاه ملی آرگون ساخه می‌شود. ریک پری، وزیر انرژی آمریکا در بیانیه‌ای پیرامون خبر ساخت ابررایانه گفت: کارایی بالای فرانتیر توانایی کشور ما در پیشگامی علمی در جهان را تضمین خواهد کرد که به بهبود وضعیت زندگی و رفاه اقتصادی در آمریکا و سرتاسر جهان منجر خواهد شد. فرانتیر با ارائه‌ی داده‌های حرفه‌ای و منابع پردازشی قوی به محققان آمریکایی، پیشرفت‌ها در حوزه‌ی هوش مصنوعی را بهبود می‌دهد. بااستفاده‌از این ابررایانه مطمئن هستیم که اختراع‌های بزرگ بعدی در ایالات متحده رقم خواهند خورد. پیت آنگارو، مدیرعامل کری ادعا می‌کند که فرانتیر توانی به‌اندازه‌ی ۱۶۰ ابررایانه در سرتاسر جهان خواهد داشت که به ۱.۵ اگزافلاپس می‌رسد. توماس زاخاریا، مدیر آزمایشگاه ملی اوک ریج نیز می‌گوید که فرانتیر قوی‌ترین ماشین هوش مصنوعی در جهان خواهد بود. او همچنین اعلام کرد که قرارداد پروژه‌ی این ابررایانه با رسیدن به قیمت ۶۰۰ میلیون دلار، لقب گران‌ترین پروژه‌ی تاریخ را به خود اختصاص می‌دهد. فرانتیر از سیستم ابررایانه‌ای Shasta شرکت کری و همچنین اتصالات Slingshot درکنار پردازنده‌های گرافیکی و پردازنده‌های اختصاصی EPYC شرکت AMD بهره می‌برد. سیستم مذکور ابعادی به‌اندازه‌ی دو زمین کامل بسکتبال دارد و حدود ۱۴۵ کیلومتر کابل‌کشی در آن انجام خواهد شد. مقاله‌های مرتبط: آمریکایی‌ها از Summit، قوی ترین ابررایانه جهان رونمایی کردند سامیت و سی‌ یرا: حکمرانی آمریکا در مالکیت ابررایانه‌ها دانشمندان و محققان از فرانتیر برای مقاصد گوناگون از پیش‌بینی تغییرات آب‌وهوا، پیش‌بینی مسیر طوفان‌ها و توسعه‌ی داروهای جدید استفاده می‌کنند. ابررایانه‌ی جدید برای مدل‌سازی منابع انرژی هم‌جوشی، شبیه‌سازی سیستم‌های موتورهای احتراقی و شبیه‌سازی کیهانی برای میلیاردها کهکشان هم کاربرد خواهد داشت. فرانتیر پس از آماده‌سازی ۱۰ برابر سریع‌تر از قوی‌ترین ابررایانه‌ی کنونی جهان، سامیت خواهد بود. علاوه‌بر موارد گفته‌شده در بالا، هوش مصنوعی و تحقیقات سرطان و فیزیک هسته‌ای هم جزو وظایف احتمالی فرانتیر هستند. معاون ارشد و مدیر فناوری کری در کنفرانسی خبری پیرامون محصول آتی گفت: ترکیب فناوری‌های کری و AMD در سیستم فرانتیر، کارایی را به مقدار زیادی در حوزه‌های هوش مصنوعی، تحلیل و شبیه‌سازی افزایش می‌دهد. چنین پیشرفت‌هایی به وزارت انرژی امکان می‌دهد تا کشف‌های علمی خود را بیشتر توسعه دهد. همان‌طور که گفته شد، آورورا هم برای رونمایی در سال ۲۰۲۱ برنامه‌ریزی شده و از پروژه‌های وزارت انرژی آمریکا است. البته قدرت پردازشی فرانتیر بیشتر از آورورا خواهد بود. آمریکا در صنعت توسعه‌ی ابررایانه‌ها تنها نیست. چین، ژاپن و اتحادیه‌ی اروپا هم برنامه‌هایی جدی برای ساخت ماشین‌هایی در ابعاد ابررایانه داشته و دارند. چینی‌ها ۲۲۷ عدد از ۵۰۰ ابررایانه‌ی برتر جهان را در اختیار دارند؛ آماری که برای آمریکایی‌ها به ۱۰۹ می‌رسد. درنهایت پروژه‌های وزارت انرژی آمریکا برای سلطه‌ی هرچه بیشتر بر جهان علم، بیش‌ازهمه برای شرکت‌های فناوری و خصوصا غول‌های پردازنده سودمند خواهد بود. AMD و اینتل در پروژه‌های بلندپروازانه‌ی آتی درآمد خوبی کسب می‌کنند.